به نقل از «فردا»
2024-05-03@13:00:25 GMT
علت نام‌گذاری دعای ام داوود به این نام چیست؟
تاریخ انتشار: ۲۴ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۹۰۲۶۳۱
ای مادر داوود ماه رجب نزدیک است؛ سیزده، چهارده و پانزده آن را که ایام البیض نام دارد روزه بگیر و نزدیک ظهر پانزدهم غسل کن و هشت رکعت نماز با خلوص نیت بخوان. آن‌گاه حضرت دستور کامل اعمال را به او تعلیم داد.
سرویس سبک زندگی:حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعلی طباطبایی گفت: داستان اعمال نیمه رجب و دعای معروف «ام داوود» را شیخ صدوق، شیخ طوسی، علامه مجلسی و سید بن طاووس از نظر سند معتبر دانسته‌اند و از نظر تاثیر در استجابت دعا توصیه کرده‌اند.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی در تشریح این داستان ادامه داد: فاطمه، مادر داوود و مادر هم شیر و رضایی امام صادق (ع) روایت کرده است که منصور دوانیقی لشکری را به مدینه فرستاد عده‌ای را کشت و تعدادی را اسیر کرد و به زنجیر کشید که فرزند من داوود در میان آنها بود، حادثه اسیری فرزندم برایم بسیار تلخ و دردناک بود برای رفع مشکل خود فراوان دعا می‌کردم و از اشخاص صالح می‌خواستم برای آزادی فرزندم دعا کنند ولی هیچ نتیجه‌ای نگرفتم.
این کارشناس مذهبی اضافه کرد: ام‌داوود می‌گوید یک روز با خبر شدم که امام صادق (ع) بیمار شده است به عیادت ایشان رفتم و وقتی خدمت حضرت رسیدم فرمودند: از داوود خبر تازه‌ای نداری؟ با آه جان سوزی گفتم: نه مولای من! از شما برادر هم شیر او تقاضا دارم برای آزادی فرزندم دعا کنید. امام صادق (ع) فرمود: چرا تاکنون از دعای «استفتاح» غفلت کرده‌ای؟! مگر نمی‌دانی به وسیله این دعا درهای آسمان گشوده می‌شود و فرشتگان دعا کننده را مژده استجابت می‌دهند و خداوند پاداش این دعا را بهشت قرار داده است؟!
طباطبایی اظهار کرد: در روایت آمده که ام‌داوود از حضرت می‌پرسد آن دعا چیست؟ امام صادق (ع) نیز فرمودند: ای مادر داوود ماه رجب نزدیک است؛ سیزده، چهارده و پانزده آن را که ایام البیض نام دارد روزه بگیر و نزدیک ظهر پانزدهم غسل کن و هشت رکعت نماز با خلوص نیت بخوان. آن‌گاه حضرت دستور کامل اعمال را به او تعلیم داد.
وی افزود: ام داوود می‌گوید گذشت تا اینکه ماه رجب فرا رسید و دستور امام را همانطور که فرمودند اجرا کردم، شب شانزدهم از نیمه گذشته بود پیغمبر و جمعی از فرشتگان و پیامبران که برای آنها دعا و رحمت فرستاده بودم را در خواب دیدم رسول خدا (ص) به من فرمود ای ام داوود این جماعتی که مشاهده می‌کنی شفیعان تو هستند که برای تو دعا کرده‌اند و مژده می‌دهند که حاجت تو برآورده می‌شود و فرزندت سالم به آغوش تو باز می‌گردد.
این کارشناس مذهبی خاطرنشان کرد: در ادامه روایت ام‌داوود آمده است که: از خواب برخاستم، به اندازه‌ای که یک سوار تیزرو بتواند از عراق به مدینه آید گذشته بود که ناگهان در خانه باز شد و فرزندم به من وارد گردید.
طباطبایی گفت: ام داوود برای عرض ادب و سپاس نزد امام صادق (ع) رفت و از ایشان سوال کرد، ای مولای من این دعا را در غیر ماه رجب هم می‌توان خواند؟ و حضرت فرموند: اگر روز عرفه با جمعه هماهنگ شود این دعا را می‌توان خواند و هر کس به خواندن آن اقدام نماید، خداوند او را مشمول رحمت و آمرزش خود قرار می‌دهد.
اعمال ام داودعمل اُمّ داوُد که عمده اعمال نیمه ماه رجب است و برای برآمدن حاجات و کشف کُرُبات و دفع ظلم ظالمان مؤثّر است و کیفیّت آن بنا بر آنچه در مصباح شیخ است آنست که چون خواهد این عمل را بجا آورد روزه بگیرد روز سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه رجب را، سپس در روز پانزدهم نزد زوال غسل کند و چون وقت زوال داخل شود نماز ظهر و عصر را بجا آورد در حالتی که رکوع و سجودشان را نیکو کند و در موضع خلوتی باشد که چیزی او را مشغول نسازد و انسانی با او تکلّم ننماید، پس چون از نماز فارغ شود رو به قبله کند و بخواند سوره مبارکه حمد را صد مرتبه و سوره مبارکه اخلاص را صد مرتبه و آیة الکرسی را ده مرتبه و بعد از اینها بخواند سُوَر مبارکه انعام و بنی اسرائیل و کهف و لقمان و یس و صافّات و حم سجده و حمعسق و حم دخان و فتح و واقعه و مُلْک و ن وَ اِذَا السَّمآءُ انْشَقَّتْ و ما بعدش را تا آخر قرآن و چون از اینها فارغ شود بگوید در حالتی که رو به قبله باشد:
صَدَقَ اللَّهُ الْعَظیمُ الَّذی لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ذُو الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ
درست فرمود خدای بزرگی که معبودی جز او نیست زنده و پاینده و صاحب جلالت و بزرگواری است
الرَّحْمنُ الرَّحیمُ الْحَلیمُ الْکَریمُ الَّذی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ
بخشاینده و مهربان بردبار و کریم است آنکه مانندش چیزی نیست
وَهُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ الْبَصیرُ الْخَبیرُ، شَهِدَ اللَّهُ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ
و او شنوا و دانا و بینا و آگاه است، گواه است خدا که معبودی جز او نیست
وَالْمَلائِکَةُ وَاُولوُا الْعِلْمِ قآئِماً بِالْقِسْطِ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ
و فرشتگان و دانشوران گواهی دادهاند که خدایی جز او نیست که عدالت بدو پایدار است و او عزیز و حکیم است
وَبَلَّغَتْ رُسُلُهُ الْکِرامُ وَاَنَا عَلی ذلِکَ مِنَ الشَّاهِدینَ
و پیامبران بزرگوارش نیز آنرا به مردم رساندند و من بر این مطلب گواهی دهم
اَللّهُمَّ لَکَالْحَمْدُ وَلَکَ الْمَجْدُ وَلَکَ الْعِزُّ وَلَکَ الْفَخْرُ
خدایا از آن تو است ستایش و از آن تو است مجد و برای تو است عزت و خاص تو است افتخار
وَلَکَ الْقَهْرُ وَلَکَ النِّعْمَةُ
و شایسته تو است قهر و سطوت و مخصوص تو است نعمت
وَلَکَ الْعَظَمَةُ وَلَکَ الرَّحْمَةُ وَلَکَ الْمَهابَةُ وَلَکَ السُّلْطانُ
و از آن تواست عظمت و مخصوص تو است رحمت و برای تو است شکوه و خاص تو است سلطنت
وَلَکَ الْبَهآءُ وَلَکَ الْإِمْتِنانُ وَلَکَ التَّسْبیحُ وَلَکَ التَّقْدیسُ
و از آن تو است درخشندگی و مخصوص تو است نعمت بخشی و برای تو است پاکی
وَلَکَ التَّهْلیلُ وَلَکَ التَّکْبیرُ وَلَکَ ما یُری وَلَکَ ما لا یُری
و از آن تو است پاکیزگی و برای تو است یکتایی و مخصوص تو است بزرگی و ملک تو است آنچه دیده شود و آنچه دیده نشود
وَلَکَ ما فَوْقَ السَّمواتِ الْعُلی وَ لَکَ ما تَحْتَ الثَّری
و از تو است آنچه بالای آسمانهای بلند است و از تو است آنچه زیر زمین است
وَلَکَ الْأَرَضُونَ السُّفْلی وَلَکَ الْأخِرَةُ وَالْأُولی
و از تو است زمین‌های زیرین و از آن تو است دنیا و آخرت
وَلَکَ ما تَرْضی بِهِ مِنَ الثَّنآءِ وَالْحَمْدِ وَالشُّکرِ وَ النَّعْمآءِ
و مخصوص تو است آن و حمد و ثنا و شکری که تو بپسندی و آنچه نعمت است نیز از تو است
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی جَبْرَئیلَ اَمینِکَ عَلی وَحْیِکَ وَالْقَوِیِّ عَلی اَمْرِکَ
دایا درود فرست بر جبرئیل امین بر وحی تو و نیرومند در کار تو
وَالْمُطاعِ فی سَمواتِکَ وَمَحالِّ کَراماتِکَ الْمُتَحَمِّلِ لِکَلِماتِکَ
و آنکس که در آسمانها و جایگاههای کرامت هایت فرمانش برند آن کس که سخنان تو را برساند
النَّاصِرِ لِاَنْبِیآئِکَ، الْمُدَمِّرِ لِأَعْدآئِکَ
یاور پیامبرانت و سرنگون کننده دشمنانت
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی میکائیلَ مَلَکِ رَحْمَتِکَ وَالْمَخْلُوقِ لِرَأْفَتِکَ وَالْمُسْتَغْفِرِ الْمُعینِ لِأَهْلِ طاعَتِکَ
خدایا درود فرست بر میکائیل فرشته رحمتت و آفریده شده برای بردن مهرت و آمرزش خواه و کمک کار فرمانبرانت
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی اِسْرافیلَ حامِلِ عَرْشِکَ وَصاحِبِ الصُّورِ الْمُنْتَظِرِ
خدایا درود فرست بر اسرافیل حمل کننده عرشت و صاحب صُور آنکه چشم به راه
لِأَمْرِکَ الْوَجِلِ الْمُشْفِقِ مِنْ خیفَتِکَ
دستور تو است و نگران و بیمناک است از ترس تو
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی حَمَلَةِ الْعَرْشِ الطَّاهِرینَ وَعَلیَ السَّفَرَةِ الْکِرامِ الْبَرَرَةِ الطَّیِّبینَ
خدایا درود فرست بر حاملین پاکیزه عرش و بر سفیران گرامی و آن نیکان پاک
وَعَلی مَلائِکَتِکَ الْکِرامِ الْکاتِبینَ وَ عَلی مَلائِکَةِ الْجِنانِ وَخَزَنَةِ النّیرانِ
و بر فرشتگان بزرگوار نویسنده و بر فرشتگان بهشت و نگهبانان دوزخ
وَمَلَکِ الْمَوْتِ وَالْأَعْوانِ یا ذَاالْجَلالِ وَالْإِکْرامِ
و فرشته مرگ و کمک کارانش ای صاحب جلالت و بزرگواری
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی اَبینا آدَمَ بَدیعِ فِطْرَتِکَ الَّذیکَرَّمْتَهُ بِسُجُودِ مَلائِکَتِکَ وَاَبَحْتَهُ جَنَّتَکَ
خدایا درود فرست بر پدر ما آدم پدیده خلقت که گرامیش داشتی به سجده کردن فرشتگانت و مباح کردی بر او بهشتت را
اَللّهُمَ صَلِّ عَلی اُمِّنا حَوَّآءَ الْمُطَهَّرَةِ مِنَ الرِّجْسِ الْمُصَفَّاتِ مِنَ الدَّنَسِ
خدایا درود فرست بر مادر ما حواء که از پلیدی پاک و از چرکی و آلودگی مصفا گشت و از میان آدمیان
الْمُفَضَّلَةِ مِنَ الْأِنْسِ، الْمُتَرَدِّدَةِ بَیْنَ مَحالِّ الْقُدُْسِ
برتری داشت و در میان جایگاههای قدسیان رفت و آمد کرده
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی هابیلَ وَشَیْثٍ وَاِدْریسَ وَنُوحٍ وَهُودٍ وَصالِحٍ وَ اِبْراهیمَ وَاِسْماعیلَ
خدایا درود فرست بر هابیل و شیث و ادریس و نوح و هود و صالح و ابراهیم و اسماعیل
وَاِسْحقَ وَیَعْقُوبَ وَیُوسُفَ وَالْأَسْباطِ وَلُوطٍ وَشُعَیْبٍ وَاَیُّوبَ
و اسحاق و یعقوب و یوسف و اسباط (یعقوب) و لوط و شعیب و ایوب
وَمُوسی وَهارُونَ وَیُوشَعَ وَمیشا وَالْخِضْرِ وَذِی الْقَرْنَیْنِ وَیُونُسَ
و موسی و هارون و یوشع و میشا و خضر و ذی القرنین و یونس
وَاِلْیاسَ وَالْیَسَعَ وَذِی الْکِفْلِ وَطالُوتَ وَداوُدَ وَسُلَیْمانَ وَزَکَرِیَّا
و الیاس و الیسع و ذا الکفل و طالوت و داود و سلیمان و زکریا
وَشَعْیا وَیَحْیی وَتُورَخَ وَمَتّی وَاِرْمِیا وَحَیْقُوقَ وَدانِیالَ وَعُزَیْرٍ
و شعیا و یحیی و تورخ و متی و ارمیا و حیقوق و دانیال و عزیر
وَعیسی وَشَمْعُونَ وَجِرْجیسَ وَالْحَوارِیّینَ وَالْأَتْباعِ وَخالِدٍ وَحَنْظَلَةَ وَلُقْمانَ
و عیسی و شمعون و جرجیس و حواریین عیسی و پیروانشان و خالد و حنظله و لقمان
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ
خدایا درود فرست بر محمّد و آل محمّد و رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد
وَبارِکْ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ کَما صَلَّیْتَ
و برکت فرست بر محمّد و آل محمّد چنانچه درود فرستادی
وَرَحِمْتَ وَبارَکْتَ عَلی اِبْرهیمَ وَآلِ اِبْرهیمَ، اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ
و رحمت و برکت فرستادی بر ابراهیم و آل ابراهیم که به راستی تویی ستوده و بزرگوار
اَللّهُمَ صَلِّ عَلَی الْأَوْصِیآءِ وَالسُّعَدآءِ وَالشُّهَدآءِ وَاَئِمَّةِ الْهُدی
خدایا درود فرست بر اوصیاء و اهل سعادت و شهیدان و امامان راهنما
اَللّهُمَّ صَلِ عَلَی الْأَبْدالِ وَالْأَوْتادِ وَالسُّیَّاحِ وَالْعُبَّادِ وَالْمُخْلِصینَ وَالزُّهَّادِ
خدایا درود فرستبر ابدال (دستهای از صلحاء) و اوتاد و سیاحان و پرستش کنندگان و مخلصان و پارسایان
وَاَهْلِ الجِدِّ وَالْإِجْتِهادِ وَاخْصُصْ مُحَمَّداً وَاَهْلَ بَیْتِهِ بِاَفْضَلَِلَواتِکَ
و اهل جدیت و کوشش و مخصوص گردان محمّد و خاندانش را به بهترین درودهایت
وَاَجْزَلِ کَراماتِکَ وَبَلِّغْ رُوحَهُ وَ جَسَدَهُ مِنّی تَحِیَّةً وَسَلاماً
و فراوانترین کرامت هایت و به روح و جسدش از جانب من تحیّت و سلامی برسان
وَزِدْهُ فَضْلاً وَشَرَفاً وَکَرَماً حَتّی تُبَلِّغَهُ اَعْلی دَرَجاتِ اَهْلِ
و فضل و شرافت و بزرگواریش را فزون کن به حدی که او را به اعلی درجه اهل
الشَّرَفِ مِنَ النَّبِیّینَ وَالْمُرْسَلینَ وَالْأَفاضِلِ الْمُقَرَّبینَ
شرافت از پیمبران و رسولان و فاضلان مقربت برسانی
اَللّهُمَّ وَصَلِ عَلی مَنْ سَمَّیْتُ وَمَنْ لَمْ اُسَمِّ مِنْ مَلائِکَتِکَ وَاَنْبِیآئِکَ وَرُسُلِکَ
خدایا درود فرست بر هرکس که من نام بردم و هر که از فرشتگان و پیامبران و رسولان
وَاَهْلِ طاعَتِکَ وَاَوْصِلْ صَلَواتی اِلَیْهِمْ وَاِلی اَرْواحِهِمْ وَاجْعَلْهُمْ
و فرمانبردارانت را که من نام نبردم و درودهای مرا بر ایشان و بر ارواحشان برسان و آنان را
اِخْوانی فیکَ وَاَعْوانی عَلی دُعآئِکَ
برادران من در دین و کمک کارانم در دعای به درگاهت قرار ده
اَللّهُمَّ اِنّی اَسْتَشْفِعُ بِکَ اِلَیْکَ
خدایا من شفیع گردانم تو را پیش خودت
وَبِکَرَمِکَ اِلی کَرَمِکَ وَبِجُودِکَ اِلی جُودِکَ وَبِرَحْمَتِکَ اِلی رَحْمَتِکَ
و کرمت را پیش کرمت و جودت را پیش جودت و رحمتت را پیش رحمتت
وَبِاَهْلِ طاعَتِکَ اِلَیْکَ وَاَسئَلُکَ الّلهُمَّ بِکُلِّ ما سَئَلَکَ بِهِ اَحَدٌ مِنْهُمْ، مِنْ
و اهل طاعتت را پیش درگاهت و از تو خواهم خدایا به هرچه یکی از آنها بوسیله آن تو را
مَسْئَلَةٍ شَریفَةٍ غَیْرِ مَرْدُودَةٍ وَبِما دَعَوْکَ بِهِ مِنْ دَعْوَةٍ مُجابَةٍ غَیْرِ مُخَیَّبَةٍ
خواسته از سؤالهای شریفی که برنگشته و به آنچه تو را خوانده اند از دعای پذیرفته شده ای که به نومیدی نکشیده
یااَللَّهُ یارَحْمنُ یا رَحیمُ یا حَلیمُ یا کَریمُ یا عَظیمُ یا جَلیلُ یامُنیلُ
ای خدا ای بخشاینده ای مهربان ای بردبار ای کریم ای بزرگ ای با جلالت ای بخشنده
یا جَمیلُ یا کَفیلُ یا وَکیلُ یا مُقیلُ یا مُجیرُ یا خَبیرُ یا مُنیرُ یا مُبیرُ
ای زیبا ای سرپرست ای وکیل ای نادیده گیر ای پناهده ای آگاه ای روشنی ده ای نابود کن
یا مَنیعُ یا مُدیلُ یا مُحیلُ یا کَبیرُ یا قَدیرُ یا بَصیرُ یا شَکُورُ یا بَرُّه
ای والامقام ای چرخاننده ای جابجا کننده ای بزرگ ای توانا ای بینا ای شکرپذیر ای نیکوکار
یا طُهْرُ، یا طاهِرُ یا قاهِرُ، یا ظاهِرُ یا باطِنُ، یا ساتِرُ یا مُحیطُ، یا مُقْتَدِرُ
ای پاک ای پاکیزه ای قاهر ای پیدا ای پنهان ای پرده پوش ای احاطه دار ای با اقتدار
یا حَفیظُ یا مُتَجَبِّرُ یا قَریبُ یا وَدُودُ یا حَمیدُ یا مَجیدُ یا مُبْدِئُ
ای نگهبان ای دارای بزرگی ای نزدیک ای محبوب همه ای ستوده ای بزرگوار ای پدیدآرنده
یا مُعیدُ یا شَهیدُ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا قابِضُ
ای بازگرداننده ای گواه ای احسانبخش ای نیکوبخش ای نعمتبخش ای زیاده بخش ای گیرنده
یا باسِطُ یا هادی یا مُرْسِلُ یا مُرْشِدُ یا مُسَدِّدُ یا مُعْطی یا مانِعُ
ای گشایش ده ای راهنما ای فرستنده ای رهنمون ای محکم کننده ای دهنده ای منعکننده
یا دافِعُ یا رافِعُ یا باقی یا واقی یا خَلاَّقُ یا وَهَّابُ یا تَوَّابُ یا فَتَّاحُ
ای جلوگیرنده ای بلند کننده ای باقی ای نگهدار ای آفریننده ای بخشش پیشه ای توبه پذیر ای گشاینده
یا نَفَّاحُ یا مُرْتاحُ یا مَنْ بِیَدِهِ کُلُّ مِفْتاحٍ یا نَفَّاعُ یا رَؤُفُ یا عَطُوفُ
ای زیاده بخش ای رحمت بخش ای که بدست او است هر کلید ای سودرسان ای مهربان ای باعطوفت
یا کافی یا شافی یا مُعافی یا مُکافی یا وَفِیُّ یا مُهَیْمِنُ یا عَزیزُ
ای کفایت کننده ای درمان بخش ای بهبودی بخش ای پاداش دهنده ای باوفا ای نگهبان خلق ای با عزت
یا جَبَّارُ یا مُتَکَبِّرُ یا سَلامُ یا مُؤْمِنُ یا اَحَدُ یا صَمَدُ یا نُورُ یا مُدَبِّرُ
ای جبار ای بزرگوار ای سلامت بخش ای ایمنی بخش ای یکتا ای بی نیاز ای نور ای مدبر کارها
یا فَرْدُ یا وِتْرُ یا قُدُّوسُ یا ناصِرُ یا مُونِسُ یا باعِثُ یا وارِثُ یا عالِمُ
ای یگانه ای تنها ای پاکیزه ای یاور ای همدم ای برانگیزنده ای ارث برنده ای دانا
یا حاکِمُ یا بادی یا مُتَعالی یا مُصَوِّرُ یا مُسَلِّمُ یا مُتَحَبِّبُ یا قآئِمُ
ای حکم کننده ای آغاز کننده ای برتر ای صورت بخش ای سلامت بخش ای دوستی ورز ای قائم به کار خلق
یا دآئِمُ یا عَلیمُ یا حَکیمُ یا جَوادُ یا بارِیءُ یا بآرُّ یا سآرُّ یا عَدْلُ
ای جاویدان ای دانا ای فرزانه ای بخشنده ای آفریننده ای نیکوکار ای شادی بخش ای دادگستر
یا فاصِلُ یا دَیَّانُ یا حَنَّانُ یا مَنَّانُ یا سَمیعُ یا بَدیعُ یا خَفیرُ یا مُعینُ
ای جداکننده ای جزاده ای نعمت بخش ای عطابخش ای شنوا ا ی پدیدآرنده ای پناهده ای یاور
یاناشِرُ یاغافِرُ یاقَدیمُ یامُسَهِّلُ یا مُیَسِّرُ یا مُمیتُ یا مُحْیی
ای نشر دهنده ای آمرزنده ای قدیم ای آسان کننده ای هموارکننده ای میراننده ای زنده کننده
یا نافِعُ یا رازِقُ یا مُقْتَدِرُ یا مُسَبِّبُ یا مُغیثُ یا مُغْنی یا مُقْنی
ای سودده ای روزی ده ای با اقتدار ای سبب ساز ای فریادرس ای بی نیازکننده ای دارایی دهنده
یا خالِقُ یا راصِدُ یا واحِدُ یا حاضِرُ یا جابِرُ یا حافِظُ یا شَدیدُ
ای آفریننده ای نگهبان ای یگانه ای حاضر ای جبران کننده ای نگه دار ای استوار
یا غِیاثُ یا عآئِدُ یا قابِضُ یا مَنْ عَلا فَاسْتَعْلی فَکانَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلی
ای فریادرس ای ثروت ده ای گیرنده ای که والایی و برتری و به دیدگاه اعلایی
یا مَنْ قَرُبَ فَدَنا وَبَعُدَ فَنَای وَعَلِمَ السِّرَّ وَاَخْفی یا مَنْ اِلَیْهِ التَّدْبیرُوَلَهُ الْمَقادیرُ
ای که نزدیکی و بسیار هم نزدیک و دور است و بسیار هم دور دانای سر و نهان ای که تدبیر امور با او است و اندازه ها از او است
وَیا مَنِ الْعَسیرُ عَلَیْهِ سَهْلٌ یَسیرٌ یا مَنْ هُوَ عَلی مایَشآءُ قَدیرٌ
و ای که دشوار برای او سهل و آسان است ای که بر هرچه بخواهد توانا است
یا مُرْسِلَ الرِّیاحِ یا فالِقَ الْأِصْباحِ یا باعِثَ الْأَرْواحِ
ای فرستنده بادها ای شکافنده سپیده صبح ای برانگیزاننده ارواح
یا ذَاالْجُودِ وَالسَّماحِ یا رآدَّ ما قَدْ فاتَ یا ناشِرَ الْأَمْواتِ یا جامِعَ الشَّتاتِ
ای صاحب جود و سخاوت ای برگرداننده آنچه از دست رفته ای زندهکننده مردگان ای گردآورنده پراکندهها
یا رازِقَ مَنْ یَشآءُ بِغَیْرِ حِسابٍ وَیا فاعِلَ ما یَشآءُ کَیْفَ یَشآءُ
ای روزی ده بی حساب به هر که خواهی و ای انجام دهنده هر چه بخواهی به هرطور که خواهی
وَ یا ذَاالْجَلالِ وَالْأِکْرامِ یا حَیُّ یا قَیُّومُ یا حَیّاً حینَ لا حَیَّ
و ای صاحب جلالت و بزرگواری ای زنده ای پاینده ای زنده در آن هنگام که زنده ای نبود
یا حَیُّ یا مُحْیِیَ الْمَوْتی یا حَیُّ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ بَدیعُ السَّمواتِ وَالْاَرْضِ
ای زنده کن مردگان ای زنده که معبودی جز تو نیست پدید آرنده آسمانها و و زمین
یا اِلهی وَسَیِّدی صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ
ای معبود من و آقای من درود فرست بر محمّد و آل محمّد و رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد
وَ بارِکْ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَما صَلَّیْتَ
و برکت ده بر محمّد و آل محمّد چنانچه درود فرستادی
وَبارَکْتَ وَرَحِمْتَ عَلی اِبْرهیمَ وَآلِ اِبْرهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ
و برکت دادی و رحمت فرستادی بر ابراهیم و آل ابراهیم که به راستی تویی ستوده و بزرگوار
وَارْحَمْ ذُلیّ وَ فاقَتی وَفَقْری وَانْفِرادی وَوَحْدَتی وَخُضُوعی بَیْنَ یَدَیْکَ
و رحم کن به خواری من و بیچارگیم و نداریم و تک و تنهاییم و فروتنیم در برابرت
وَاعْتِمادی عَلَیْکَ وَتَضَرُّعی اِلَیْکَ اَدْعُوکَ دُعآءَ الْخاضِعِ الذَّلیلِ
و اعتمادی که بر تو دارم و زاریم به درگاهت تو را خوانم خواندن شخص فروتن خوار
الْخاشِع ِالْخآئِفِ الْمُشْفِقِ الْبآئِسِ الْمَهینِ الْحَقیرِ الْجائِعِ
خاشع ترسان هراسان پریشان بی مقدار کوچک گرسنه
الْفَقیرِالْعآئِذِ الْمُسْتَجیرِ الْمُقِرِّ بِذَنْبِهِ الْمُسْتَغْفِرِ مِنْهُ الْمُسْتَکینِ لِرَبِّهِ
فقیر پناهنده پناه خواه معترف به گناه آمرزش خواه از گناه درمانده و زاری کننده به درگاه پروردگار
دُعآءَ مَنْ اَسْلَمَتْهُ ثِقَتُهُ وَرَفَضَتْهُ اَحِبَتُّهُ
و خواندن شخصی که یاران مورد اعتمادش او را واگذار ده و دوستانش او را رها کرده
وَعَظُمَتْ فَجیعَتُهُ دُعآءَ حَرِقٍ حَزینٍ ضَعیفٍ مَهینٍ بآئِسٍ مُسْتَکینٍ بِکَ مُسْتَجیرٍ
و درد جانسوزش بزرگ گشته خواندن شخص دلسوخته غمگین ناتوان بی مقدار پریشان درمانده ای که به تو پناه آورده
َاللّهُمَّ وَاَسئَلُکَ بِاَنَّکَ مَلیکٌ وَاَنَّکَ ما تَشآءُ مِنْ اَمْرٍ یَکُونُ وَاَنَّکَ عَلی ما تَشآءُ قَدیرٌ
خدایا از تو خواهم چون تویی فرمانروا و تو چنانی که هرکاری را بخواهی می شود و تویی که بر هرچه بخواهی توانایی
وَاَسئَلُکَ بِحُرْمَةِ هذَا الشَّهْرِ الْحَرامِ وَالْبَیْتِ الْحَرامِ وَالْبَلَدِ الْحَرامِ
و از تو خواهم به حرمت این ماه محترم و خانه محترم (کعبه) و شهر محترم (مکه)
وَالرُّکْنِ وَالْمَقامِ وَالْمَشاعِرِالْعِظامِ وَبِحَقِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍعَلَیْهِ وَ الِهِ السَّلامُ
و رکن و مقام و مشعرهای بزرگ (جاهای مناسک حج) و به حق پیامبرت محمّد علیه و آله السلام
یا مَنْ وَهَبَ لِادَمَ شَیْثاً وَ لِإِبْراهیمَ اِسْماعیلَ وَ اِسْحاقَ
ای که شیث را به آدم بخشیدی و اسماعیل و اسحاق را به ابراهیم دادی
وَ یا مَنْ رَدَّ یُوسُفَ عَلی یَعْقوُبَ وَیا مَنْ کَشَفَ بَعْدَ الْبَلاءِ ضُرَّ اَیُّوبَ
و ای که یوسف را به یعقوب برگرداندی و ای که پس از مبتلا شدن ایوب ناراحتیش را برطرف کردی
یا رآدَّ مُوسی عَلی اُمِّهِ وَ زآئِدَ الْخِضْرِ فی عِلْمِهِ وَیا مَنْ وَهَبَ لِداوُدَ
ای که موسی را به مادرش برگرداندی و دانش خضر را افزون کردی ای که دادی به داود
سُلَیْمانَ وَلِزَکَرِیَّا یَحْیی وَلِمَرْیَمَ عیسی یا حافِظَ بِنْتِ شُعَیْبٍ
سلیمان را و به زکریا یحیی را و به مریم عیسی را ای نگهدار دختر شعیب
وَیا کافِلَ وَلَدِ اُمِّ مُوسی اَسئَلُکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
ای کفالت کننده فرزند مادر موسی از تو خواهم که درود فرستی بر محمّد و آل محمّد
وَاَنْ تَغْفِرَ لِی ذُنُوبی کُلَّها وَتُجیرَنی مِنْ عَذابِکَ وَتُوجِبَ لی رِضْوانَکَ
و گناهانم را بیامرزی و از عذاب خود مرا در پناه گیری و مرا مستوجب خوشنودی
وَاَمانَکَ وَاِحْسانَکَ وَغُفْرانَکَ وَجِنانَکَ وَاَسئَلُکَ اَنْ تَفُکَّ عَنّی کُلَ
و ایمنی و احسان و آمرزش و بهشتت قرار دهی و از تو خواهم که باز کنی برایم هر
حَلْقَةٍ بَیْنی وَبَیْنَ مَنْ یُؤْذینی وَتَفْتَحَ لی کُلَّ بابٍ وَتُلَیِّنَ لی کُلَ صَعْبٍ
حلقه ای که میان من و میان آزار کننده من است و بگشایی به رویم هر دری را و نرم کنی برایم هر دشواری را
وَتُسَهِّلَ لی کُلَّ عَسَیرٍ وَتُخْرِسَ عَنّی کُلَّ ناطِقٍ بِشَرٍّ
و آسان کنی برایم هر مشکلی را و لال کنی از من زبان هر بدگو را
وَتَکُفَ عَنّی کُلَّ باغٍ وَتَکْبِتَ عَنّی کُلَّ عَدُوٍّ لی وَحاسِدٍ وَتَمْنَعَ مِنّی کُلَ ظالِمٍ
و بازداری از من هر زورگو را و خوار کنی دشمنان و حسودان مرا و بازداری از من هر ستمگری را
وَتَکْفِیَنی کُلَّ عآئِقٍ یَحُولُ بَیْنی وَبَیْنَ حاجَتی، وَیُحاوِلُ اَنْ
و کفایت کنی از من هر مانعی را که میان من و حاجتم حائل شود و بخواهد که
یُفَرِّقَ بَیْنی وَبَیْنَ طاعَتِکَ وَیُثَبِّطَنی عَنْ عِبادَتِکَ یا مَنْ اَلْجَمَ الْجِنَ الْمُتَمَرِّدینَ
میان من و اطاعت تو را جدایی اندازد و از پرستش تو بازم دارد ای که مهار کردی جنیان نافرمان را
وَقَهَرَ عُتاةَ الشَّیاطینِ وَاَذَلَّ رِقابَ الْمُتَجَبِّرینَ وَرَدَّ کَیْدَ
و مقهور ساختی شیاطین سرکش را و گردنِ گردنکشان را به خواری کشاندی و نقشه های شوم
الْمُتَسَلِّطین عَنِ الْمُسْتَضْعَفینَ اَسئَلُکَ بِقُدْرَتِکَ عَلی ما تَشآءُ
مسلط شدگان را از ناتوانها بازگرداندی از تو خواهم به حق تواناییت بر هرچه خواهی
وَتَسْهیلِکَ لِما تَشآءُ کَیْفَ تَشآءُ اَنْ تَجْعَلَ قَضآءَ حاجَتی فیما تَشآءُ
و آسان کردنت هرچه را به هر نحو که خواهی که قرار دهی برآوردن حاجتم را در هرچه خواهی
سپس سجده کن بر زمین و بر خاک بگذار دو طرف روی خود را و بگو:
اَللّهُمَّ لَکَ سَجَدْتُ وَبِکَ امَنْتُ
خدایا برای تو سجده می کنم و به تو ایمان دارم
فَارْحَمْ ذُلّی وَفاقَتی وَاجْتِهادی وَتَضَرُّعی وَمَسْکَنَتی وَفَقْری اِلَیْکَ یا رَبِّ
پس رحم کن به خواری من و نداریم و سعی و کوششم و زاری و بیچارگی ام و نیازم به درگاهت ای پروردگار
و کوشش کن که اشک بریزد چشم های تو اگر چه بقدر سر سوزنی باشد؛ به درستی که این علامت استجابت است ان‌شاءالله.
منبع: فردا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۹۰۲۶۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دعای خیر عباس‌میرزا در حق ناصرالدین‌شاه یک‌ساله: پنجاه سال خوشی‌ها ببیند
یکصد و بیست و هشت سال پیش در چنین روزی، ناصرالدین شاه قاجار در آستانه‌ی مراسم پنجاهمین سال تاج‌گذاری در سال ۱۲۷۵ خورشیدی (برابر با ۱۷ ذیقعده‌ی ۱۳۱۳ هجری قمری) به دست میرزا رضا کرمانی در حرم شاه عبدالعظیم در شهرری مضروب و مقتول شد. یادداشت زیر اشاره‌ای به دوران طفولیت او و دعای خیر پدربزرگش، عباس‌میرزا برای سلطنت پنجاه‌ساله او است.
آقا محمدخان، پادشاه بلاعقب قاجار، پیش از مرگ نابهنگام خود، برادرزاده‌اش باباخان یا همان فتحعلی‌شاه را به ولیعهدی انتخاب کرد. او در زمان حیاتش، علاوه بر تعیین ولیعهدِ خود، جانشین برادرزاده‌اش را هم برگزید؛ آقا محمدخان، دختر فتحعلیخان قاجار دولّو را که قبلا برای برادرزاده‌اش باباخان خواستگاری کرده بود، به عقد ازدواج وی درآورد. هدف آقا محمدخان از این وصلت ایجاد التیام میان دو تیره‌ی قاجارها، یعنی قوانلوها و دولوها بود. با اینکه فتحعلی‌شاه فرزندان زیادی داشت، لیکن پسر چهارم او، عباس‌میرزا را که حاصل همین وصلت بود بر فرزند ارشد او، محمدعلی میرزا دولتشاه، ترجیح داد و به ولیعهدی منصوب کرد. بدین‌ترتیب مطابق سنتی که آقامحمدخان بنیان نهاده بود، عباس‌میرزای جوان، به عنوان ولیعهد بر حکومت آذربایجان منصوب شد و همراه میرزا عیسی قائم‌مقام فراهانی (مشهور به قائم‌مقام اول) راهی دارالسلطنه‌ی تبریز شد. زندگی کوتاه اما پر فراز و نشیب عباس‌میرزا عمدتا در جنگ‌های طولانی با روسیه‌ی تزاری و تثبیت مرزها در خراسان بزرگ سپری شد. او که از نوجوانی گرفتار بیماری بود، همواره نگران این موضوع بود که مرگ زودهنگامش (پیش از درگذشت فتحعلی‌شاه) موجب خروج سلطنت از خاندان او وراثت سایر فرزندان شاه شود از این رو در مکاتبات متعدد به خصوص در نامه‌هایی که در سال پایانی عمرش برای شاه یا فرزندش محمدمیرزا نوشته، از این موضوع سخن گفته و فتحعلی‌شاه هم در پاسخ به او اطمینان داده که ولیعهدی از خاندان او خارج نخواهد شد. اما در این میان، چند نامه‌ی غیر رسمی از او به‌جامانده که خطاب به عروس ارشدش (مهدعلیای آینده و مادر ناصرالدین‌شاه) نوشته است. او در این نامه‌ها ضمن احوال‌پرسی‌های رایج، در حق «نور چشم» و نوه‌اش ناصرالدین میرزا دعا کرده که پنجاه سال سلطنت کند!
او در دستخطی به ملکه جهان مادر ناصرالدین‌شاه (مهدعلیا) چنین می‌نویسد: «نور چشم عزیزم ملکه جهان گلین خانم کاغذ شما رسید. از سلامت شما خوشوقت شدم. از نور چشمی ناصرالدین‌میرزا نوشته بودید ملاحظه شد خداوند نگاه‌دار او باد امیدوارم با عزت و شوکت زندگی کند. سادات را محترم بشمارد، رعیت را احترام کند حقوق و خدمات همه نوکران را منظور داشته باشد. به محمدمیرزا هم آنچه نوشته بودم نکند در دنیا گرفتار، آخرت هم نخواهد داشت... زیاده فرمایشی نیست. والسلام.» (ثبت به شماره ۲۹۶ - ۱/۷۲۴/۱ - کتابخانه ملی ایران)
عباس‌میرزا در دستخط دیگری که از مشهد برای مهدعلیا فرستاده، ضمن احوال‌پرسی، دعا می‌کند که ناصرالدین‌میرزای یک‌ساله (در زمان نگارش نامه) پنجاه سال سلطنت کند: «در خراسان تحت قبه حضرت امام ثامن ضامن علیه‌الصلوت والسّلام که دعا مستجاب است دعا می‌کنم خیرها و خوشی‌ها و کامرانی‌ها کند و از پدرش پنجاه سال خوشوقتی‌ها ببیند با نصرت و عزت؛ به شرط آنکه تمام وصایای مرا رفتار کند...». (لاچینی، ابوالقاسم (۱۳۲۶): احوالات و دستخط‌های عباس میرزا قاجار نایب‌السلطنه، تهران، بنگاه مطبوعاتی افشاری صص ۵۵-۵۶)
او در دستخط دیگری به محمدمیرزا که در همین ایام نوشته، مجددا همین عبارت‌ها را تکرار می‌کند: «در آستان حضرت رضا صلوت‌الله علیه استدعا کردم که دومرتبه آن‌جا شرفیاب شوم و مسئلت عزت و بقای شما و اولاد شما را کرده‌ام... این‌دفعه دعا می‌کنم که سال‌ها شما راحت و با عزت و ناصرالدین‌میرزا در سایه شما سلامت بوده، پنجاه سال بعد از شما خوشی‌ها بیند...». (لاچینی، ص ۵۷)
درواقع منظور عباس میرزا از عبارت «پنجاه سال بعد از شما خوشی‌ها بیند» جانشینی ناصرالدین میرزا به جای پدرش در مقام سلطنت است و همانطور که او خواسته بود، شاه آینده، نیم قرن بر تخت سلطنت نشست و نهایتا مصادف با جشن پنجاه‌سالگی سلطنتش به ضرب گلوله‌ی میرزارضا کرمانی جان باخت.
۲۵۹57
*پژوهشگر تاریخ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901708
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان